Aforizam i/ili (auto)poetičke nelagodnosti fragmentarnog pisma

Paunović, Aleksandra (2024) Aforizam i/ili (auto)poetičke nelagodnosti fragmentarnog pisma. Književna istorija, 56 (182). pp. 265-285. ISSN 0350-6428

Text 11 paunovic.pdf - Published Version Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (595kB)

Abstract

U radu su izdvojene žanrovske, poetičke osnove aforističkog oblika, te potonja dinamika raz/graničenja s diskursom fragmentarnog pisma. Idući za imanentnom dramatičnošću odnosa istine i aforističkog diskursa, u genetičkom luku od projekta jenskih romantičara do Morisa Blanšoa, aforizam gubi terminološko preimućstvo unutar diskursa kratkih formi, a pojmovnu prevagu odnosi njegov konkurentni pojam fragment. Uzevši u obzir dvadesetovekovna filozofska i književnoteorijska razmatranja fragmentarnih praksi pisanja i aforističkog iskaza (Ž. Derida, M. Blanšo, Ž. Bodrijar, F. Suzini-Anastopulos, F. More, B. Grant), drugi deo rada posvećen je autopoetičkim stavovima I. Andrića u Znakovima pored puta. Na temelju andrićevske misli o aforizmu kao zaslepljujućem bljesku otvoreno je pitanje retorsko-ontološke hegemoničnosti njegovog diskursa u odnosu prema istini i zahtevu fragmentarnog pisanja kao zahtevu modernističke književnosti.

Actions (login required)

View Item