Srpskovizantijsko nasleđe u esejima srpskih pesnika druge polovine 20. veka (Miodrag Pavlović, Jovan Hristić, Ivan V. Lalić)

Radulović, Marko (2024) Srpskovizantijsko nasleđe u esejima srpskih pesnika druge polovine 20. veka (Miodrag Pavlović, Jovan Hristić, Ivan V. Lalić). In: Pesnici kao esejisti : kulturni konteksti druge polovine 20. veka. Beograd : Institut za književnost i umetnost, pp. 107-122. ISBN 978-86-7095-349-9

Text ikum_poete_esej-2024-ch8.pdf - Published Version Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (152kB)

Abstract

Posleratni modernisti, poput Miodraga Pavlovića, Jovana Hristića i Ivana V. Lalića, proučavali su srednjovekovno nasleđe pre svega kroz razmatranje njegovog potencijalnog značaja za stvaralaštvo savremenih pesnika, ali i za samorazumevanje srpske kulture uopšte. Takvi pogledi odlikovali su se autopoetičkim pristupom zato što su kroz prezentaciju književne prošlosti istovremeno ukazivali na odgovarajuće poetičke probleme savremenosti. Miodrag Pavlović napisao je najviše eseja posvećenih srednjovekovnim autorima i poetičkim fenomenima, dok su Jovan Hristić i Ivan V. Lalić pisali o ovoj epohi povodom njene veze sa odgovarajućim poetičkim preokupacijama savremene poezije – Hristić u predgovoru Lalićevim „Izabranim i novim pesmama” (1969), a Lalić u tekstu „Jefimijin duh i četiri pesme (poezija kao molitva)“. Ispitaćemo koje su sve filološke, poetičke i kulturološke probleme ovi pesnici pokretali u razmatranju srpskovizantijskog nasleđa i njegove uloge u srpskoj kulturi i književnosti.

Actions (login required)

View Item