Srednjovekovna tradicija i modernost u pesništvu Alekse Šantića

Radulović, Marko (2017) Srednjovekovna tradicija i modernost u pesništvu Alekse Šantića. In: Pesničke teme i poetički modeli Alekse Šantića : zbornik radova. Institut za književnost i umetnost : Dučićeve večeri poezije, Beograd : Trebinje, pp. 293-311. ISBN 978-86-7095-232-4

Text Radulovic Marko zbornik o Santicu 2017.pdf - Published Version Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (116kB)

Abstract

U radu nastojimo da sagledamo pesništvo Alekse Šantića kao most između stare srpske književnosti i pesnika posleratnog modernizma, koji su ovu epohu književne istorije najpotpunije reaktuelizovali. Najpre analiziramo dramsku sliku Nemanja, delo u kome se izravno pojavljuju likovi srednjovekovne istorije i čiji su predložak stare hagiografije o životu Svetog Simeona koje su sastavili Sveti Sava, monasi Domentijan i Teodosije. Analiziramo i žanr molitve u Šantićevom pesništvu, posebno tamo gde se evociraju likovi srednjovekovne istorije Sveti Sava i Đurađ Branković. Dalje se bavimo onim pesmama u kojima nema direktnih srednjovekovnih motiva, ali koje po poetici koja leži u njihovoj osnovi korespondiraju sa srednjovekovnim osećanjem sveta. Reč je o pesmama koje evociraju prirodu kao prostor Božjeg javljanja, zoru kao trijumf božanske svetlosti nad mrakom života, osmi dan stvaranja i odsutnost Boga iz istorije. Ukazujemo i na ređe korišćene Šantićeve postupke u odnosu prema onostranosti – ironiju i paradoks. Svaku od navedenih pojava posmatramo u dvostrukoj svetlosti: s jedne strane, upućujemo na njenu bliskost staroj srpskoj književnosti, a, sa druge, nastojimo da osvetlimo njihov mogući uticaj na pesnike posleratnog modernizma koji su se bavili sličnim temama u reaktuelizovanju tradicije srpskog srednjovekovlja.

Actions (login required)

View Item