Perišić, Igor (2018) Ironija i autoironija u književnokritičkim spisima Borislava Mihajlovića Mihiza. Književna istorija, 50 (164). pp. 149-160. ISSN 2738-151X
Text
Perisic Igor KI 2018.pdf - Published Version Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (149kB) |
Abstract
Na osnovu nekih autokritičkih iskaza Borislava Mihajlovića Mihiza, koje pronalazimo uglavnom in negativo, preko mehanizama ironije i autoironije, u tekstu se daje skica za posmatranje Mihizovog kritičkog pisma u ironijskom i autoironijskom ključu, pri čemu se takva kritičarska poetika povezuje i sa piščevom biografijom o kojoj postoje mnogobrojna svedočanstva. Zatim se razmatra kako je Mihiz pokazivao izvrstan kritičarski sluh za komično i smehovnu literaturu, kao i za popularnu kulturu, upotrebljavajući pri tome u sopstvenom spisateljskom stilu niz komičkih postupaka. Na kraju se posmatra kako je Mihiz, boreći se protiv iracionalne ili „okultne” literature, došao i sâm do ironijskog i autoironijskog poetičkog paradoksa, koji nam u današnjem vremenu na teorijski zaobilazan način pokazuje da on nije bio metakritički „neosvešćen” kritičar kakvim se predstavljao.
Item Type: | Рад у часопису |
---|---|
Uncontrolled Keywords: | ironija, autoironija, impresionistička kritika, dnevna kritika, metakritika, komično, smeh, paradoks, popularna kultura, Borislav Mihajlović Mihiz. |
Project: | Културолошке књижевне теорије и српска књижевна критика / Culturological Theories of Literature and Serbian Literary Criticism |
Depositing User: | Larisa Kostić |
Date Deposited: | 06 Jun 2022 11:12 |
Last Modified: | 06 Jun 2022 11:12 |
URI: | http://dirikum.org.rs/id/eprint/181 |
Actions (login required)
View Item |